- furmanić
- furmanić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, furmanićnię, furmanićni, furmanićań {{/stl_8}}{{stl_7}}'powozić końmi, być furmanem' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
furmanić — ndk VIa, furmanićnię, furmanićnisz, furmanićań, furmanićnił pot. «być furmanem, powozić, zajmować się przewożeniem towarów furmankami; pracować w przedsiębiorstwie przewozowym jako furman» … Słownik języka polskiego
furmanienie — n I rzecz. od furmanić … Słownik języka polskiego